Garou

lucyferowa

Jeśli jest Patrick i jest Bruno, to nie może zabraknąć również wilczka Garou. :)
Uwielbiam jego głos, pamiętam że oglądając pierwszy raz NDdP, płakałam okrutnie podczas jego śmierci.
Wspaniały głos, nigdzie takiego nie słyszałam...
Piosenki z jego płyt również są na dobrym poziomie, szczególnie wielbię Gitan :)

Ilmariel

Notre Dame de Paris kocham miłością bezgraniczną, a Garou jest dużą tego częścią (choć nie tylko on, tam bowiem cała obsada jest jak marzenie). Jego Quasimodo był dokładnie taki, jakim być powinien, jakim widziałam go, czytając książkę. A co do płakania, to owszem, o łzy wzruszenia przyprawiała mnie ta rola wielokrotnie i to nie tylko podczas pierwszego seansu. Ot, chociażby TU. Moim zdaniem to najbardziej bolesna piosenka w spektaklu, a wykonana przy tym w tak przejmujący sposób, że rozkleiłby się chyba nawet głaz.

Dorothea

Nie pozostaje mi nic innego, jak podpisać się pod Waszymi wypowiedziami :)
"Dieu que le monde est injuste" to w ogóle przepiękny utwór, a w takim wykonaniu to już w ogóle cudeńko.
Garou sprawia wrażenie bardzo wrażliwego człowieka, tak sądzę po nagraniach z różnych koncertów... np tym: http://www.youtube.com/watch?v=KUXGVfmrEN4

(zastanawiałam się, co będę oglądać dziś wieczorem; no to chyba już wiem, odpalę NDdP :D )

lucyferowa

Jest bardzo wesołym człowiekiem. Pamiętam, że dla polskiego fc odpowiedział na kilka pytań i jedno które wyryło mi się szczególnie w pamięci:Jakbyś miał być na jeden dzień kobietą, kim byś był?
Odp Garou: Lesbijką! Rotfl

Pół godziny leżałam przed komputerem nie mogąc dojść do siebie... Dobry jest! :D